‘Na sera ‘e maggio, proprie
lung’o mare,
tenenneme pe’ mane c’a
guagliona,,
‘o mare, chella vota, calme e
chiare,
dicette press’a poche stti
parole:
“I’ songh’ immense, forte,
capricciuse,
e si nun fusse pe’ sta bella
luna
ca me fa doce, care,
appassiunate,
saria infelice, certe
cundannate.
I’ te vurria cuntà comme sò
triste
Quante so sule o quante so
agitate,
ma basta ca me plache, è ‘a
debolezza?
c’a luna se distenne e
m’accarezza.
Simme nu poche comm’a terra e
‘o sole,
ma sumigliamme ‘e cchiù,
pense, a vvuje dduje”.
Napoli, anno 1976